“Στα όρια της επανορθωτικής περιοχής”
Παρακολουθούσα από περιέργεια το απόσπασμα μιας τηλεοπτικής εκπομπής στην οποία φιλοξενούμενος ήταν ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές του κόσμου. Ακόμη κι εγώ, που δεν έχω ιδιαίτερη σχέση με το ποδόσφαιρο, αναγνώρισα ένα θρύλο του ποδοσφαίρου της δεκαετίας του 90. Βετεράνος πια, πάνω από τα πενήντα, με γκρίζα γένια, λιγοστά μαλλιά και λίγα παραπανίσια κιλά.
Κάποια στιγμή ο δημοσιογράφος του ζήτησε να δουν μαζί τα δέκα καλύτερα γκόλ της καριέρας του με χρονολογική σειρά έτσι όπως τα ψήφισε ο κόσμος. Δέκα ποδοσφαιρικά στιγμιότυπα υποδειγματικής δεξιότητας και φαντασίας, ικανά από μόνα τους να δικαιολογήσουν όλο το μύθο που φτιάχτηκε γύρω από το όνομα αυτού του αθλητή.
«Ποιο απ’ όλα θεωρείς το καλύτερο σου γκόλ;» ρώτησε ο δημοσιογράφος. Ο ποδοσφαιριστής χαμογέλασε και με σιγουριά είπε «αυτό!» δείχνοντας το στιγμιότυπο με τον αριθμό 1. Ήταν γύρω στα 20 του χρόνια, σε ένα μάτς με την πρώτη του ομάδα ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Τότε που μετά τις προπονήσεις, όπως θυμάται, αναγκαζόταν να βοηθάει τον πατέρα του στη δουλεία. Μπαίνει στην περιοχή αποφεύγοντας ένα αμυντικό, με μια προσποίηση ρίχνει κάτω τον τερματοφύλακα και αφήνει την μπάλα να κυλήσει στα δίχτυα.
«Αυτό;» ξαφνιάζεται ο δημοσιογράφος. «Μα έχεις τόσα γκολ σε τελικούς, σε παγκόσμια πρωταθλήματα, σε διεθνής διοργανώσεις, κι εσύ επιλέγεις αυτό ως το καλύτερο σου τέρμα; Γιατί;»
«Ναι αυτό!» συνέχισε χαμογελώντας, «γιατί χάρη σε αυτό το τέρμα κατάλαβα ότι τα όριά μου βρίσκονταν πολύ πιο μακριά. Γιατί εκείνο το γκόλ ήταν η αφορμή να αμφισβητήσω τα όρια των δυνατοτήτων μου έτσι όπως μου τα είχε καθορίσει ο ποδοσφαιρικός κόσμος τότε που ξεκινούσα την καριέρα μου, και να γίνω μετά αυτό που έγινα»
Υπάρχει άραγε μια καθοριστική στιγμή όπου κάποιος καταλαβαίνει ότι τα όρια του δεν βρίσκονται εκεί που πίστευε; Συμβαίνει άραγε αυτό σε όλους τους ανθρώπους; Τελικά αμφισβητείς τα όρια τη στιγμή που δρασκελάς το κατώφλι τους ή τη στιγμή που πίστεψες πραγματικά ότι μπορείς να το κάνεις;
Βασίλης Βασιλειάδης
Αυγουστος 2020
Εικόνα: Γιάννης Σακέλλης , Κυπρος , “Τhe Pyramid”, εγκατάσταση με κλωστές στον χώρο , Μπιενάλε Λάρνακας 2018
“On the boundaries of the penalty area”
Out of curiosity I was watching an excerpt from a TV interview with one of the world’s top football players. Even I, definitely not an avid football fan, had been able to recognize a football legend from the 90s. He is now a veteran, over fifty, with a grey beard, thinning hair and a few extra kilos.
At some point the reporter asked him to join him in watching what the public had picked as the top ten goals of his career in chronological order: ten highlights of exemplary skill and imagination, sufficing in themselves to justify the legend built around the name of the featured athlete.
“Which one do you think is your best goal?” the reporter asked. The footballer smiled and confidently said “This one!”, pointing to highlight Number 1. At the time, he was a twenty-something young man during a game with his first club as a professional footballer, when, after training, he used to help his father with his work. He made it into the penalty area past a defender, sent the keeper the wrong way and put it in the back of the net.
“This one?” the reporter quipped. “But you’ve scored so many times at finals, world championships, international meetings; and this is your best goal? Why?”
“Yes, this one!” the veteran carried on with a smile, “because thanks to this goal I realized that my limits lay beyond that. That goal pushed me to extend the boundaries of my abilities, the abilities that the football world had prescribed for me at the start of my career. It was after that goal that I came into my own”.
Is there, I wonder, a defining moment when someone realizes that their limits are not where they thought? Does this happen to everyone? Finally, do you challenge the limits while in the act of crossing them or at the very moment you believed you could really do it?
Vassilis Vassiliades
August 2020
Visual: Yiannis Sakellis, Cyprus “The Pyramid ”, site specific thread installation , Biennale Larnaca 2018